Ένας παπάς αλλιώτικος

 Σήμερα γνώρισα έναν αξιόλογο παπά.  Δεν ξέρω, ποια είναι η δράση κι η προσφορά του στους ενορίτες του, αλλά από τη συζήτηση που είχαμε, κατάλαβα  πως,  αυτός  τουλάχιστον,  δεν είναι στενόμυαλος και υποκριτής σαν τους άλλους.

Πρώτον δεν φορούσε ράσα.  Είχε χειροτονηθεί κι υπηρετήσει στη Γερμανία πολλά χρόνια, και...αντλεί το δικαίωμα (από αυτό το γεγονός)  να κυκλοφορεί κι εδώ τώρα, όπως κυκλοφορούσε τότε που ήταν στην αλλοδαπή. Και πολύ καλά κάνει, νομίζω!

Ύστερα, ...δεν είναι θρησκόληπτος  και φανατισμένος!

Μπορεί να συζητάει για θέματα της θρησκείας  χωρίς να είναι έτοιμος να πετάξει στην ¨κουβέντα¨ τη δογματικά  κι απόλυτα διατυπωμένη άποψή του.

Βλέπει τα πράγματα με ευρύτητα πνεύματος και  παρακολουθεί με υπομονή κι ανεκτικότητα τη συζήτηση έστω κι αν  θίξει κανείς την αρνητική πλευρά  του χριστιανισμού.

Τέτοιοι παπάδες , αν όχι  χρήσιμοι στο ποίμνιό τους, τουλάχιστον δεν είναι επιζήμιοι.  Ο συγκεκριμένος, όμως, πιστεύω πως είναι όχι απλώς χρήσιμος, αλλά ευεργέτης! Δεν είναι λίγο, να σε βοηθά ένας παπάς  να διώξεις τις προκαταλήψεις και τις ενοχές που  μέχρι τώρα καλλιέργησε η στείρα  άποψη πως τα πάντα εκτός της θεολογίζουσας σκέψης και συμπεριφοράς είναι αμαρτία!